معنی سست عهد در لغت نامه دهخدا

بی وفا. که زود پیمان بگسلد:، سعدیا عاشق صادق ز بلا نگریزد، سست عهدان ارادت بملامت برمند.، سعدی.، قیمت عشق نداند قدم صدق ندارد، سست عهدی که تحمل نکند بار جفا را.، سعدی

معنی سست عهد در فرهنگ واژه مترادف متضاد

سست پیمان، پیمان شکن، عهدگسل، عهدشکن، بی وفا، بدعهد، زودگسل

معنی سست عهد - جستجوی لغت در جدول جو

سست عهد

لغت نامه دهخدا

سست عهد

فرهنگ واژه مترادف متضاد

راست عهد

درست پیمان، راست پیمان

فرهنگ فارسی عمید

حسن عهد

(حُ نِ عَ)

خوش قولی. پایداری در حفظ پیمان: و در این وقت بی سابقۀ حقی به حسن عهد توفیق یافت. (کلیله و دمنه)

لغت نامه دهخدا

سست نهاد

(سُ نِ / نَ)

بی بنیاد. ناپایدار. نااستوار:
مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوزه عروس هزار داماد است.
حافظ

لغت نامه دهخدا

سست مهر

(سُ مِ)

آنکه دارای مهر و محبت اندکی باشد. (ناظم الاطباء). بی وفا. بی محبت. که باندک تغییر حال دل از محبت برگیرد:
چو بیچاره شد پیشش آورد مهد
که ای سست مهر فراموش عهد.
سعدی.
دلبر سست مهر سخت جفا
صاحب دوست رای دشمن خوی.
سعدی.
عروس ملک نکوروی دختریست ولیک
وفا نمیکند این سست مهر با داماد.
سعدی

لغت نامه دهخدا

سست عزم

(سُ عَ)

بی اراده. سست اراده. بی تصمیم:
مردان عنان بدست توکل نداده اند
تو سست عزم در گرو استخاره ای.
صائب

لغت نامه دهخدا

راست عهد

(عَ)

درست پیمان. صادق الوعد. که عهد استوار دارد. که در مقام عهد و پیمان راستی و امانت نشان دهد:
سخنگوی و دلیر و خوب کردار
امین و راست عهد و راست گفتار.
نظامی.
و رجوع به راست پیمان و درست پیمان شود

لغت نامه دهخدا

سست هل

(نَ وَ دَ / دِ)

رام. کم مقاومت. که زود تسلیم میشود:
خواجه غلامی خرید دیگر تازه
سست هل و حجره حجره گرد ملازه.
منجیک

لغت نامه دهخدا

مستعهد

(مُ تَ هَِ)

نعت فاعلی از استعهاد. تضمین دهنده دیگری را در مورد حوادث خویش. (اقرب الموارد) ، هم عهد و هم پیمان. (ناظم الاطباء). رجوع به استعهاد شود

لغت نامه دهخدا